27 مه 2022- بر اساس تحقیقات جدیدی که در مجلهDiabetes/Metabolism Research and Reviews  منتشر شده است، بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2، تمایل به داشتن غدد آدرنال بزرگتری هستند که نشان دهنده اثرات هورمونی گسترده مرتبط با دیابت نوع 2 است.

غدد فوق کلیوی، غدد کوچک و تا حدودی مثلثی شکلی هستند که در بالای هر کلیه قرار دارند. آنها هورمون هایی تولید می کنند که چندین عملکرد مختلف را در بدن شما تنظیم می کنند - از جمله متابولیسم، فشار خون، سیستم ایمنی بدن و پاسخ به استرس. این امکان وجود دارد که غدد آدرنال شما به اندازه کافی هورمون تولید نکنند، وضعیتی که به نام نارسایی آدرنال (یا بیماری آدیسون) شناخته می شود. همچنین ممکن است در غدد آدرنال شما گره هایی ایجاد شود که باعث می گردد این غدد هورمون های خاصی را بیش از حد نرمال تولید کنند.

یکی از هورمون‌های کلیدی که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود، کورتیزول است، که به عنوان «هورمون استرس» شناخته می‌شود که به شما انرژی برای مدیریت شرایط بحرانی می‌دهد، اما در واقع نقش گسترده‌ای در بدن دارد. کورتیزول به تنظیم عملکردهایی مانند استفاده بدن از چربی، پروتئین و کربوهیدرات برای انرژی کمک می کند. کورتیزول همچنین به تنظیم فشار خون و سرکوب التهاب کمک می کند و می تواند سطح قند خون را افزایش دهد. سایر هورمون های کلیدی تولید شده توسط غدد فوق کلیوی، عبارتند از اپی نفرین و نوراپی نفرین (آدرنالین و نورآدرنالین) که در پاسخ بدن "جنگ یا گریز" نقش دارند - ضربان قلب و جریان خون را افزایش می دهند، راه های هوایی شما را باز می کنند و به بدن کمک می کنند تا از گلوکز خون به عنوان انرژی استفاده کند.

در مطالعه ی اخیر، محققان حجم غدد آدرنال شرکت‌کنندگان را با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) اندازه‌گیری کردند، تا اندازه‌ ی این غدد را در افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت اندازه گیری کنند. وضعیت پیش دیابت و دیابت با استفاده از قند خون ناشتا و تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) ارزیابی شد. شرکت کنندگان 375 بزرگسال با میانگین سنی 56.1 سال بودند که 25.3 درصد از آنها پیش دیابت داشتند، در حالی که 13.6 درصد دیگر به دیابت نوع 2 مبتلا بودند.

حجم غده ی آدرنال در افراد مبتلا به پیش دیابت و دیابت، بزرگتر است

به طور کلی، میانگین حجم کل غدد فوق کلیوی شرکت کنندگان 11.2 میلی لیتر بود - اما بسته به اینکه شرکت کنندگان پیش دیابت یا دیابت داشتند، تفاوت زیادی وجود داشت. بیشترین حجم متوسط ​​غده ی آدرنال در شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین حجم 13.9 میلی لیتر مشاهده شد. متوسط ​​حجم غده آدرنال در شرکت کنندگان مبتلا به پیش دیابت، 12.5 میلی لیتر بود، در حالی که حجم این غده در افراد بدون پیش دیابت یا دیابت، بطور متوسط ​​10.0 میلی لیتر بود. محققان دریافتند که رابطه بین وضعیت دیابت و حجم غده ی آدرنال، مستقل از سن و جنس شرکت کنندگان و بالا بودن فشار خون یا تری گلیسیرید خون، است.بالا بودن شاخص توده بدنی(BMI) ، منجر به ارتباط ضعیف‌تری بین وضعیت دیابت و حجم غده ی آدرنال در شرکت‌کنندگان مبتلا به پیش دیابت شد، اما این موضوع برای افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که به دیابت یا پیش دیابت مبتلا نبودند، مشاهده نشد.

محققان نتیجه گیری نمودند که حجم غده ی آدرنال ممکن است نشانگر غیرمستقیمی از اختلال در متابولیسم گلوکز باشد، اگرچه هرگونه ملاحظات عملی از این یافته، باید در مطالعات آینده بررسی شود.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/05/27/larger-adrenal-glands-seen-in-adults-with-type-2-diabetes/